Σιωπή κυλάει στους χειμώνες
πόλεις-φαντάσματα σιωπούν
αναπολώντας καλοκαίρια
που φύγαν κι άλλα που θα 'ρθούν
ήσυχα στέκια με τσιγάρα,
μαύρος καφές τις Κυριακές
φεύγει ο καπνός απ' τα φουγάρα
κονιάκ, εικόνες και μεζές
μέρες μικρές, νύχτες μεγάλες
βροχές, ρουτίνα να κυλά
περιορισμένες οι κραιπάλες
και πιο συχνά τα σινεμά
ρεφραίν
κομμάτια γης υγρά, κρυμμένα
μέσα στου χρόνου τα σκοτάδια
μες στο χειμώνα είναι χαμένα
μέχρι να 'ρθουν τα ζεστά βράδυα
αυτό το είχα γράψει το 1992 σε φυλάκιο στον Εβρο
