Τις Κυριακές στη γειτονιά σου
ακούς τα λόγια μιας σιωπής .
Κι εσύ κρυμμένος στη γωνιά σου
για τα όνειρά σου θες να πεις .
Μα όταν αρχίζει να νυχτώνει
σε πιάνουν δάκρυα και λυγμοί .
Και τα σπουργίτια στο μπαλκόνι
ψάχνουν δυο ψίχουλα ψωμί .
Λες πως σ’ αυτή τη γειτονιά
κανένας πια δεν κατοικεί
και νιώθεις τόση παγωνιά
σήμερα που ‘ναι Κυριακή .
Μα όταν αρχίζει να νυχτώνει
σε πιάνουν δάκρυα και λυγμοί .
Και τα σπουργίτια στο μπαλκόνι
ψάχνουν δυο ψίχουλα ψωμί .
