ΔΕΝ ΓΡΑΦΟΥΜΕ ΠΑΝΤΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΓΡΑΨΟΥΜΕ...
Σιγοανασαίνει
και βγαίνει.
Κάποτε υπήρχε μέσα μου
με ξεφορτώνεται
κι απλώνεται.
Σκορπίζεται
διαμελίζεται.
Και δεν τρέχει τίποτα
στα ύποπτα - στ' ανύποπτα/
κρίμα! Τίποτα...
Αχρωμα
Χωρίς άρωμα
πλαγιάζει.
Κάποτε κυριαρχούσε
θυμάμαι διψούσε, ζούσε, μιλούσε...
Τώρα ταπεινώνεται
και δεν τρέχει τίποτα
στα υπαρκτά - στ' ανύπαρκτα/
Φυγή και Τίποτα!
Φύγε - Φύγε απο πάνω μου....