Μιας καύτρας δρόμος ως να ‘ρθω στο σ’ αγαπώ σου
μιας νύχτας φως ως να σηκώσω το πανό
δέντρο μου εσύ, μα ως να φτάσω τον καρπό σου,
σε ξένα δάση είχες μπει, για να πονώ.
Μιας ξένης πόλης γιουσουρούμ η αγκαλιά σου
η απόδρασή σου άμμος έρημου καυτή
μ’ αιχμαλωτίσαν τα δυό μάτια τα μελιά σου
και στο Αλκατράζ σου δυό χρονιές έχω θαφτεί.
Μιας παραλίας κουρνιαχτός πάλι η φυγή σου
κι εσύ κρυμμένη στου βωμού σου το ιερό
μου ‘πες να σκύψω και να πιω απ’ την πηγή σου
έσκυψα μάτια μου μα ‘χάθη το νερό!
(Ρ)Ν’ ακυρωθώ στην νύχτα μου
να κλείσω την ουλή σου
τα σ’ αγαπώ σου δείχτα μου
με το άγιο το φιλί σου
