Απογευμα μονος
με το βλεμμα περα,
να κoιτω καθως προβαλουν στη γωνια,
κρατωντας απ το χερι ο μεγαλος τη μικρη,
φαινονταν θαρρεις,
να ειναι ολη μου η ζωη...
Τους χαμογελω,
κρυβω καποιο δακρυ,
μεσ του νου την ακρη να μην δειχνω πια τρωτος,
στα δυο μικρα αστερια μου
για αυτο τους αφιερωνω,
μαζι με δυο ευχες
τις πιο καλες μου μουσικες....
Και λεω α!!!!ανασα μου,ζωη μου και ψυχη,
μεσα απ την υπαρξη σας ζω και εγω
λατρευω καθε ωρα,
με σημαδευει τωρα,
μπαινω μεσ τα παιχνιδια σας
μαζι σας ζωγραφιζω,καραβια που με πανε
στου Πητερ Παν τη χωρα...
Και λεω τελικα,
τιποτα δεν παει χαμενο
εσεις αναβετε την σπιθα
που θα γινει πυρκαια
Μες της ζωης μου την ανια,
εσεις δινετε ουσια,
και το νοημα να ζω
σ' αυτο μου το τραγουδι εδω....
Και λεω α!!!!ανασα μου,ζωη μου και ψυχη,
μεσα απ την υπαρξη σας ζω και εγω
λατρευω καθε ωρα,
με σημαδευει τωρα,
μπαινω μεσ τα παιχνιδια σας
μαζι σας ζωγραφιζω,καραβια που με πανε
στου Πητερ Παν τη χωρα...
Ετοιμαζω τη μελλωποιηση...
