Σαν τιγρη πατας ,
κολαν που φορας
και ματια απο ατσαλι , βαμμενα.
Τα νυχια φυλας -
μαχαιρια απο στρας
βαθια στην παλαμη κρυμμενα.
Ιερεια ζητας
να γινεις φωτιας
που φεγγει κορμια διψασμενα.
Καθως περπατας
την μεση κουνας ,
σε θελω με χερια δεμενα.
Σαν σταρ της βραδιας
ν' αστραφτεις στα φλας
και ποζες να παιρνεις για μενα.
Τυφλη υποταγη
για σενα η γη
σεντονια λευκα και ιδρωμενα.
Τα ποδια αυτα
σαν μαγια σφιχτα
στο σωμα γυμνα τυλιγμενα.
Μα εσυ με κοιτας
με καις, μου γελας
και λογια μασας μετρημενα.
Μαχαιρια απο στρας
με χαρη πετας
κι αρχιζεις να λες λιγωμενα
καθως με τρυπας
"να μην το ξεχνας
κανεις δε τα βαζει μ' εμενα"
Και να με νικας
χορευεις , γλιστρας
και χανεσαι σ' ονειρα ξενα.
Aγριμι να πας
εκει που αγαπας
ποτε μην δοθεις σε κανενα.
Σαν τιγρη να πας
εκει που γυρνας
σε μερη απ΄τα αγορια κρυμμενα.
Σαν τιγρη να πας
εκει που γυρνας
μια αγρια φυση -
παρθενα.
