Σε άφησα ,σε αυτά που θα ήθελες να ζεις .
Στα όνειρά σου .
Βέλη από τα τόξα ,
που το παρόν σημάδευαν να βρουν .
Σε κάποιο στόχο , που έκρυβε ότι φανέρωσες .
Αυτό που αγάπησες , σε ανάσες ,που τα σπλάχνα σου
πλήγωσαν για να βγουν .
Δεν ξέρεις ποια απ΄τις στιγμές που ζεις
αν θα ταυτίζονταν ,
με ότι πιο όμορφο απ΄άλλες που πέρασες ζωές .
Μα είσαι εδώ ,
φοράς περίβλημα από ένα θηλυκό ιστό ,
γυμνή κι΄αν είσαι αλήθεια μου ,
μπροστά στη στύση μου τυφλή .
