Στη μέτρηση του χρόνου ισχύει το στρατηγικό α)"διαίρει και βασίλευε" καθώς και το β) «ισχύς εν τη ενώσει» .
Α) Άσχετα αν θέλω να παίξω τέταρτα στο 40 ή οποιοδήποτε άλλο τέμπο, όταν βάζω τον μετρονόμο στο 40 π.χ. και τον ακούσω, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνω είναι να σκεφτώ τα 16α (ακούω 1, 2, 3, 4, και σκέφτομαι 1e+a, 2e+a, 3e+a, 4e+a), δλδ να διαιρέσω αυτό που ακούω στα 4. Έπειτα απλά παίζω μόνο τα 1, 2, 3, 4!!!
Β) Κουμάντο στον χρόνο κάνει το «καλό» μας χέρι (το δεξί στους δεξιόχειρες, το αριστερό στους αριστερόχειρες). Αν στην κίνηση του προσθέσουμε και την κίνηση ενός άλλου μέλους (π.χ. του αριστερού ποδιού, του κεφαλιού) ή ακόμα και όλου του σώματος, διπλασιάζουμε τη σταθερότητα.Το να παίξεις allegro είναι πάντα ευκολότερο από να παίξεις adagio. Η πραγματική πρόκληση όμως για κάποιον που «μετράει χρόνο» είναι το Largo σταθερά και το Presto καθαρά…
