Λες τη νυχτιά να με απελάσεις
να πιεις, σαν πέσει ο πυλώνας
μα ποιο κρασί να δοκιμάσεις
αφού πουλήθη ο αμπελώνας…
Πώς να μεθύσει κι η Ελλάδα
δίχως κρασί, και με άδειο πιάτο,
αν λέει ο παππούς: «τα γράδα,
είναι κυρά μου, φέτος κάτω….»
Λες στην Αυγή, δροσιά να λούσει
το αμπέλι που έγινε κουρέλι,
και αναβάλλεις το τσιμπούσι
γιατί είναι άδειο το βαρέλι
Βαρώνους βλαστημάς , κι ιππότες
λέγοντας: «άθλιες μουντζούρες….
η Ελλάδα πάντα είχε πότες,
που εκλιπαρούν τώρα δυό τζούρες»
Λες τώρα δεν χτυπά το ντέφι
ένας Βαρδάρης σε ξυρίζει,
και τι να πιεις… ναρθείς σε κέφι,
που είναι σώσμα και ξυνίζει…
Αχ! βρε πατρίδα μου το αμπέλι
το πούλησαν οι λωποδύτες….
και μας κρεμάσαν στο τσιγκέλι
ή μας κοιτούν σαν τρωγλοδύτες…
19.02.2012
