Θεωρητικά λάθος - πρακτικά σωστό ???

[STEFANOS604]

 Δίνω 2 παραδείγματα για το θέμα του τίτλου:

1. Στα Ελληνικά η κλίμακα ΧΙΤΖΑΖ λέγεται και mixob2 b6 {ή Μιξολύδιος με υφεση 2 και υφεση 6}
Οι ξένοι την ονομάζουν PhrygianDominant διότι μοιάζει (Οπτικά) με τον Φρύγιο Τρόπο αλλά έχει3η μεγάλη ενώ ο Φρύγιος Τρόπος έχει 3η Μικρή.

Επίσης την Χιτζάζ άλλοι λαοί την ονομάζουν PhrygianDominant λόγω του γεγονότος ότι δίνει ανατολίτικο χρώμα όπως και η PhrygianMode(Ουσάκ), καθώς και ότι  είναι η δεσπόζουσα (dominant) της μινόρε αρμονικής (έχει ίδιες νότες) μʼ αυτή. Πχ
CmΑρμονική: C – D – Eb – F – G – Ab – B – C
GΧΙΤΖΑΖ : G – Ab – B – C – D – Eb- F- G

Βέβαια αυτή την ονομασία πολλοί την θεωρούν λανθασμένη θεωρητικά, πρακτικά όμως όλοι καταλαβαίνουν περί τίνος πρόκειται.
Εννοώ λάθος θεωρητικά, καθώς θέτοντας το πρόθεμα"phrygian" σε μια ονομασία εννοούμε ότι η κλίμακα που περιγράφεταιέχει Μικρή 3η . Αυτό όμως δεν ισχύει στην Χιτζάζ που έχει μεγάλη 3η.



2. Η πέμπτη (Fifth) είναι ένα μουσικό διάστημα που απέχει 5 διατονικές νότες {5 νότες απόσταση– 4 διαστήματα}.
Η δε καθαρή πέμπτη (PerfectFifth) είναι πέμπτη που μετράει :
· Εφτά ημιτόνια. Σωστό (Πρακτικά !!!)
· 3 Τόνους και 1 Ημιτόνιο. Σωστό (Θεωρητικά!!)

Έτσι για την κλίμακα C- D – E –F – G – A – B- C Μία 5^η καθαρή (δηλαδή 5 νότες) πχ από C-G, έχει διαστήματα ανάμεσα που είναι 3 τόνοι και 1 ημιτόνιο ).

Το αναλύω ως εξης: {μαθηματικώς ναι μεν 7 ημιτόνια –όμως αν το διάστημα το διαβάζαμε με ημιτόνια, τότε θα ήταν 7ης (και όχι 5^ης) –αφού θα είχε 7 ημιτόνια} .




Δώστε και κάποιο δικό σας παράδειγμα που πρακτικά να είναι σωστό και θεωρητικά λάθος.

 

[Fourier]

Πράγματι, η ονομασία "Phrygian Dominant" μπορεί να δημιουργήσει μία σύγχυση για την προέλευσή της αλλά υπάρχει εξήγηση.

Επίσης την Χιτζάζ άλλοι λαοί την ονομάζουν PhrygianDominant λόγω του γεγονότος ότι...  ...είναι η δεσπόζουσα (dominant) της μινόρε αρμονικής (έχει ίδιες νότες) μʼ αυτή. Πχ

Η προέλευση της ονομασίας "dominant" δεν είναι αυτή (αν και θα μπορούσε να είναι μία λογική εξήγηση). 

Γνωρίζουμε ότι αν εναρμονίσουμε την γνωστή μείζονα κλίμακα σε συγχορδίες εβδόμης προκύπτει για την τονική βαθμίδα μία συγχορδία τύπου maj7. Για παράδειγμα, η C κλίμακα "δίνει" Cmaj7. Αν θεωρήσουμε μία κλίμακα ως αποτέλεσμα τοποθέτησης αλλοιώσεων (διέσεις και υφέσεις) σε μία ή περισσότερες βαθμίδες της μείζονας κλίμακας με την ίδια τονική, λέμε ότι η πρώτη είναι "dominant" αν η εναρμόνισή της δίνει στην θέση της maj7 μία (dominant)7 συγχορδία. Δηλαδή μία κλίμακα με τονική την C και χαρακτηρισμό "dominant" θα δίνει C7 (αντί Cmaj7). Προφανώς αυτό σημαίνει ότι η κλίμακα περιλαμβάνει τις βαθμίδες 3, 5 και b7 (αν και στην jazz η βαθμίδα 5 δεν έχει επηροή στην ονομασία "dominant", ας την θεωρήσουμε για λόγους απλότητας) .

Στην jazz/blues, ως "dominant κλίμακα" αναφέρεται ο Mixolydian τρόπος {1, 2, 3, 4, 5, 6, b7}, ο οποίος προφανώς δίνει dominant τονική συγχορδία εβδόμης.

Η ερμηνεία της ονομασίας "Phrygian Dominant" είναι ο εξής: Ξεκινάμε από τους φθόγγους του Phrygian τρόπου {1, b2, b3, 4, 5, b6, b7} και αλλοιώνουμε τους φθόγγους εκείνους ώστε η προκύπτουσα κλίμακα να είναι "dominant". Προφανώς πρέπει να αναιρέσουμε την ύφεση της 3ης βαθμίδας, και τελικώς προκύπτει το {1, b2, 3, 4, 5, b6, b7} του Phrygian Dominant τρόπου.

Με την ίδια λογική προκύπτουν οι βαθμίδες και άλλων κλιμάκων με παρόμοιες ονομασίες όπως, π.χ.,  "Lydian Dominant" {1, 2, 3, #4, 5, 6, b7}. Ο τρόπος αυτός έχει "μητρική" την μελωδική μινόρε κλίμακα και δεν έχουν την "σχέση δεσπόζουσας" που αναφέρεις, και πράγματι ισχύει, για την περίπτωση Phrygian Dominant και αρμονικής μινόρε (και, επομένως, δεν είναι αυτός ο λογος της χρήσης της λέξης "dominant" στην ονομασία).

[STEFANOS604]

Ευχαριστώ για την απάντηση που δίνει μια διαφορετική εξήγηση και ευκολονόητη περιγραφή  και για τις λοιπές βαθμίδες και άλλων κλιμάκων με παρόμοιες ονομασίες .
 
Βέβαια μια απ' τις πηγές μου ήταν η wikipedia στο http://en.wikipedia.org/wiki/Phrygian_dominant_scale που αναφέρει: ''In music, the altered Phrygian scale or Freygish scale (also spelled Fraigish[1]), featuring an unusual key signature and a distinctiveaugmented second interval, is the fifth mode of the harmonic minor scale, the fifth being the dominant.[2] Also called the Phrygian dominant scale, harmonic minor perfect fifth below, dominant flat 2 flat 6 (in jazz), or simply the fifth mode of the harmonic minor scale, it's constructed by ......'' .
 
Καθώς επίσης και σε ερώτημα που έθεσα σε φίλο μου αμερικάνο μουσικό για το ίδιο θέμα που μου έδωσε περίπου την ίδια απάντηση...
 
Θα σε παρακαλούσα - αν το επιθυμείς- να γράψεις το σχόλιο αυτό στο άρθρο μου : http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=News&file=article&sid=3246  ώστε να μπορέσουν και άλλοι να ενημερωθούν ή αν δεν θέλεις να μου επιτρέψεις να το θέσω εγώ σαν σχόλιο ενός συνεργάτη από άλλο site.
 
Ευχαριστώ

[Fourier]

Ευχαρίστως να παραθέσεις το post όπου νομίζεις ότι θα άξιζε τον κόπο. Κάνε όμως αναφορά στο forum ως "kithara.gr" και όχι ως "άλλο" site!

Υ.Γ.: Ενδιαφέρον το άρθρο σου, ιδιαίτερα χρήσιμη η παράθεση ρεπερτορίου!

[STEFANOS604]

Fourier
Το παρέθεσα , με τον όρο που έθεσες.
 
Ευχαριστώ

[STEFANOS604]

 Άλλο ένα παράδειγμα...
Χάλκινα (τρομπέτα-κορνέτα-τρομπόνι-κόρνο , μερικά βασικά που χρησιμοποιούνται στις μπάντες και ορχήστρες)
Ο όρος είναι πολύ διαδεδομένος αλλά πιστεύω εσφαλμένος διότι η ταξινόμηση των οργάνων-τουλάχιστον όπως γίνεται σήμερα-δεν ασχολείται με το υλικό κατασκευής (εδώ μάλλον ορείχαλκος).
Το πιο σωστό θα ήταν οι κατάταξη στα όργανα επιστομίου ή όργανα χειλιών αφού τα χείλη είναι  αυτά που προξενούν τις ταλαντώσεις του αέρα που παράγουν τον ήχο

[Spyros Delta]

Το "πρακτικα" ειναι παντα σωστο.
Το "θεωρηικα" μπορει να εμπεριεχει λαθη.

[STEFANOS604]

 Η χρωματική κλίμακα - λέγεται έτσι γιατί περιέχει άπασες τις νότες: φυσικές, με τις διέσεις(#)  και με τις υφέσεις(b).
Η σχέση ανάμεσα σε 2 μουσικούς φθόγγους ίδιου ύψους αλλά διαφορετικής ονομασίας (πχ C# - Db     F# - Gb…..) λέγεται εναρμονία.
 
Στην πράξη ,που ακολουθεί το Συγκερασμένο Σύστημα : [font=]http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=News&file=article&sid=3297[/font]
αυτοί οι δύο ήχοι είναι πράγματι ίδιοι, αν και έχουν διαφορετικό όνομα και διαφορετική γραφή.
 
Αυτή η αμφιθυμία χρησιμοποιείται πολύ στα πλαίσια της μετατροπίας.
Δηλαδή πράγματι ένας φθόγγος που σε μια κλίμακα έχει ένα ορισμένο όνομα , αν αλλάζει εναρμονία αυτό το όνομα, τότε προσφέρει δυνατότητα προσέγγισης σ’ άλλη κλίμακα και άρα σε άλλη τονικότητα.
 
Μια κλίμακα είναι απλώς ένας έξυπνος τρόπος για να μεταβαίνουμε από οκτάβα σε οκτάβα.
Κάθε κλίμακα (υπάρχουν εκατοντάδες…) κατασκευάζεται επιλέγοντας ΜΟΝΟ καθορισμένες νότες από την χρωματική.

[STEFANOS604]

άλλο ένα παράδειγμα:
 
Overblows
Δείτε στη φωτογραφία πως με το bending & overbending έχουμε πλήρη χρωματική κλίμακα και στις 3 οκτάβες της διατονικής:
 
Βλέπουμε ότι οι νότες που λείπουν ,όταν κοιτάξουμε σε μια φυσαρμόνικα τονικότητας C , και μπορούν να παραχθούν με overblows and overdraws είναι οι:
·         Eb στην πρώτη οκτάβα
·         Eb , F# , Bb στη δεύτερη οκτάβα
·         C# , Ab στην Τρίτη οκτάβα
1.      Τα Overblows επιτυγχάνονται διαφορετικά απ’ ότι τα blow bends. Με το blow bend δονούνται ταυτόχρονα και τα δύο γλωσσίδια του θαλάμου της οπής ενώ όταν κάνεις overblow ηχεί μόνο το γλωσσίδιο Draw ενώ το γλωσσίδιο Blow στραγγαλίζεται (σταματά να ηχεί). Το overblow είναι δύσκολη τεχνική και απαιτεί πολλές ώρες εξάσκηση γι αυτό μην αποθαρρυνθείς αν στην αρχή δεν μπορείς να το πετύχεις. Πολλοί  παίχτες βρίσκουν για ξεκίνημα του overblow ευκολότερη την οπή 6 (το Α γίνεται Bb).
2.   Μετά  δοκίμασε την ίδια τεχνική στις οπές 1,4,5,6 όπου αντίστοιχα παίρνεις Eb , Eb , F# , Bb και μαζί λοιπόν με τα κοινά bends , Blowbends και drawbends παίρνεις όλες τους 12 τόνους (δηλαδή την πλήρη χρωματική κλίμακα) για τις τρεις οκτάβες της διατονικής φυσαρμόνικας.
3.      Σύμφωνα με τη γνώμη γνωστών παιχτών με τις φυσαρμόνικες Hohner, Marine Band and Special 20 το overbending είναι εξαιρετικά εύκολο.
4.      Επειδή το overblow απαιτεί τη λειτουργία και των δύο γλωσσιδίων του θαλάμου της οπής, δεν είναι δυνατόν να επιτευχθεί σε διατονικές φυσαρμόνικες με βαλβίδες σ’ όλες τις οπές, σε χρωματικές φυσαρμόνικες καθώς και στην XB-40 Hohner που έχει χωριστούς θαλάμους.

Τώρα ας δούμε το ανάποδο. Δηλαδή πρακτικά λάθος- θεωρητικά σωστό!!!!:
Κάνοντας overblowing στο θάλαμο Ε-D της οπής 8  (Ε blow - D draw) θεωρητικά το D γίνεται D#=Eb και όχι το Ε σε Eb που τότε είναι blow bend.
Όμως το παράδειγμα είναι ατυχές και θεωρητικό αφού το overblowing επιτυγχάνεται στις στις οπές 1, 4, 5, 6 όπου αντίστοιχα παίρνεις Eb , Eb , F# , Bb όπως δείχνεται στη φωτογραφία .