Άγκυρες πλέκεις στα σκοτάδια
κύμα, στο απόγειο του...σκότους
μιά αγάπη που θα μοιάζει άδεια
άνεμοι, έξω απ' τον ασκό τους
Θρύλοι πλεγμένοι με χρυσάφι
κι είδα, στων ΟΧΙ σου την δίνη
ένα κιτάπι σου να γράφει:
"Η αγάπη, ζει μες στην οδύνη..."
Φράχτης γυρτός, μ' έχει χωρίσει
κι απαγορεύει σε άλλη κόρη
το σ' αγαπώ της να με ορίσει
στου κόσμου αυτού το ανηφόρι....
άγκυρες σμίγεις με καρίνες
στου έρωτά σου τ' άγια βάθη
και βρίσκοντας λειψούς τους μήνες
λες: "Δεν αντέχονται άλλα λάθη!!!!"
