Σαν έγκυος σ' ένατο μήνα
φουσκώνουν μέσα μου όλα εκείνα,
που χρόνια ψάχνουν τρόπο
ελεύθερα να βγουν.
Και μόλις σπάσουν τα νερά μου
χιλιάδες ξεχειλίζουν τα μωρά μου,
"οι λέξεις" δίχως κόπο
γλυκά να ειπωθούν.
Σαν το ηφαίστειο που βράζει
οι στίχοι λάβα μέσα μου κοχλάζει,
καίνε, κλωτσούν και σπρώχνουν
μέσα στην κοιλιά μου.
Κι έτσι γεννώ σαν άλλος Δίας,
απ' το κεφάλι μου απεναντίας,
ένα ένα τα μωρά μου,
τα ποιήματά μου.
15/6/2015
