Παιχνίδι
Κάτω από εκείνο της πόλης το μίζερο δέντρο ,
που αποτσίγαρα κρύβουν τις ρίζες του ,
και ο ουρανός που έχει δει είναι μόνο οι βρώμικες τέντες ,
σαν να είναι ένα κίτρινο φύλλο πεσμένο
γύρω-γύρω γυρνάει σε έναν κύκλο ,
πού έχει το πιο όμορφο ψέμα για κέντρο....
ένας δούλος του πάθους και αυτός
μα και αφέντης του ,
σε ένα όνειρο μέσα πνιγμένος
που δεν χωράνε σε αυτό , ούτε δούλοι ούτε αφέντες...
Και ο Μαΐστρος που έχει τον δρόμο του χάσει
στριμωγμένος πίσω από ένα γραφείο ,
με ματιές πονηρές τις ψυχές να τρυπάει...
χαρτοκλέφτης καπάτσος ,
που όπως θέλει αυτός τα χαρτιά θα μοιράσει
μα και ας κερδίζει συνέχεια ...
στο τέλος είναι πάντα χαμένος ,
όταν τις μάρκες μετράει ....
Α.Π.
