ο τελευταίος χορός...
εκείνο το εισιτήριο που έσκισε
εκείνη η πόρτα πίσω του που έκλεισε
εκείνο το καράβι που δεν πρόκαμε
εκείνο το ταξίδι που δεν το καμε
και έβλεπε στον ορίζοντα να χάνεται το πλοίο
που του είχε πάρει το όνειρο χωρίς να πει ούτε αντίο
και σκούπιζε από τα μάτια του εκείνη τη συγνώμη
που μία ζωή επέρασε και δεν την είπε ακόμη
και εκείνος ο χορός ο τελευταίος
που αν ήταν λιγουλάκι θαρραλέος
στο αυτί ίσως της είχε ψιθυρίσει
ότι πολύ την είχε αγαπήσει
εκείνον τον χορό ... κείνα τα βήματα
χορεύει μές σε στίχους και σε ποιήματα
στον τελευταίο τον χορό που δεν τελειώνει
και απόψε πάλι τα παπούτσια του τα λιώνει
Α.Π.
