Κράτα το χέρι μου σφιχτά..
(στο βατόμουρο μου)
Κράτα το χέρι μου σφιχτά
στα σκέρτσα του αέρα, του χιονιά
μελαχρινή μου μυρωμένη πασχαλιά.
στου χρόνου τα ρηχά
της μιας δραχμής η ομορφιά
γι' ακόμα μιά χαρά μου δρασκελιά.
Της Παναγιάς η στράτα
στα μελαγχολικά τα καστανά σου μάτια
θα φέρει και αστροφεγγιά
του ήλιου τα καράτια.
Κράτα τα χέρια μου σφιχτά
βατόμουρο μου σ΄ έχω ακόμα αγκαλιά,
έχω φυλάξει τα φιλιά
σ' εκείνο τον παλιό μας μπεζαχτά.
Της Παναγιάς η στράτα
στου χρόνου την ανηφοριά
θα φέρει όνειρα δροσάτα
και την ανάσα μου γλυκιά παρηγοριά,
γ. χ.
