Της μοναξιάς τα μονοπάτια
τα περπάτησα
και σ'άγρυπνα βράδια
το σώμα, χάρισα.
Μέσα στις λάσπες της βροχής
εγώ κολύμπησα
μα,αυτό το άρωμα ζωής
ποτέ,δε μύρησα.
Γι'αυτό,
αν ήρθες και εσύ
κι άλλη γροθιά να δώσεις
φύγε,
δεν έχω δύναμη
θα μ'αποτελειώσεις.
Του ουρανού τη ξαστεριά
δε την αντίκρυσα
μα,απ΄τη μανία του βοριά
κοίτα,πως λύγισα.
Μέσα στις λάσπες της βροχής
εγώ κολύμπησα
μα,αυτο το άρωμα ζωής
ποτέ ,δε μύρησα.
