θα ψάχνω πάντα στα νερά
γυρεύοντας να βρω
εκείνο το αψεγάδιαστο που το πανε γοργόνα
μα μου τυχε και βρέθηκα χωρίς να ρωτηθώ
τυφλός και να χω στο μυαλό μια ανύπαρκτη εικόνα.
Στα βράχια θα γαντζώνομαι
αρσενικών βουνών
καπνοί θα με ζαλίζουνε γνωστών αρχαίων θρύλων,
στ άσπρο χαλί θ ακολουθώ τα χναρια των θεών
των θυληκών, των αστεριών και των ξανθών των ήλιων.....
Κι ο φόβος ότι κάποτε
θα πάψω να αγνοώ,
τ αληθινό, το υπαρκτό της πολυκατοικίας,
με κάνει δίχως αντοχές και πάλι να περνώ
ακόμα μια επανασταση δεύτερης εφηβείας!
Δ.Μ. Στούπα Μεσσηνίας...
