Λαμόγια και χαμαιλέοντες.
Είμαι ο γιος του αγωγιάτη,
του οικοδόμου του φτωχού,
του αγρότη του εργάτη
κι όλου του λοιπού Λαού.
#
Η ανάγκη της Πατρίδας,
το απών και το παρόν,
ο αχθοφόρος της ελπίδας
κι ολονών το «δι΄ευχών».
#
Το αβέβαιο το μέλλων,
η απούσα μοιρασιά,
αχ, που είναι ο χαμαιλέων
να του δώσω μια κλωτσιά.
#
Το λαμόι να ξετρυπώσω,
κει που κρύβεται βαθιά,
το υπόγειο να κλειδώσω
να μη μπαίνει η λαμογιά.
#
Είμαι ο γιος άλλης Πατρίδας,
είμαι ο γιος άλλης μαμάς.....
