"υπόγειο ιερατείο" (από το "Χοχλάζει" του Σπήλιου εμπνεόμενος...)
σε κάποιο υπόγειο χάνομαι σε άνισο αγώνα
μάρτυρας κάποιας τελετής, με διάολου θυμιατό
στα χέρια μου. Παρών-απών σε τούτη την εικόνα,
ζητάω εξιλέωση σε κάτι ιδεατό!!!
Χαροπαλεύει η μέρα μου, πριν πέσει το σκοτάδι,
το μαξιλάρι αναζητά μήπως δικαιωθεί…
ξέροντας ότι μάταια μόλις με βρει το βράδυ
με μια ζαλάδα σαν καπνός και κείνη θα χαθεί!
Χαράματα κι η πίστη μου και πάλι ξεχειλίζει
και με μυαλό πιο καθαρό αντικρίζω τις στιγμές.
Μα σαν σειρήνας τη φωνή στα υπόγεια με γυρίζει
σε ιερατείο, το σούρουπο, να ανάβω τις φωτιές…!
Καλαμάτα,17 Απριλίου 2005. Δ.Μ.
