Tο πρόσωπό σου έστρεψες στην δύση
Και χίμηξε η σκιά να σε ξεσκίσει
Παλεύεις με τον άγγελο του σκότους
Μα οι λάμιες φτερουγάν στον αρχηγό τους.
Οι θάλασσες μαζεύτηκαν στην άκρια
Λυγάς, σφουγγίζεις αίματα και δάκρυα
Κορμί που σε ορφάνεψαν στα δύο
Άντρας, Γυναίκα, πήλινο και θείο.
Ξημέρωσες γυμνός και διψασμένος
Απ' τ' όνειρό σου ακόμη ζαλισμένος
Δεν νιώθεις πιά τον κίνδυνο ούτε τρόμο
Κομμένο δένδρο έγειρες στον δρόμο.
