Ως φάν κι εγώ του Μανόλο!!
Να σας πώ την αλήθεια, πως ο πρώτος δίσκος πράγματι είναι απλώς μια πιό φρέσκια εκδοχή των τραγουδιών που είχε πεί ο ίδιος με τους ποδηλάτες.. Ως ήχος, όντως με τους Ποδηλάτες τα τραγούδια ήταν πθιό "γεμάτα" αλλά αυτό σε καμία περίπτωση δεν μειώνει τις επανεκτελέσεις (Δημητριάδης, ΚΒήτα, Στεφ΄'ανου - όχι ως τραγουδιστή αλλά ως σύνολο τραγουδιού - Τσαλιγοπούλου) Εν ολίγοις, εγώ το φαντάστηκα ως μια πολύ ωραία συλλογή των τραγουδιών του Φάμελλου με άλλους ερμηνευτές σε μια ελαφρώς διαφορετική ενορχηστρωτική προσέγγιση.. Φανταστείτε να γράφατε ένα cd για να ακούτε στο αυτοκίνητο με τραγούδια του Φάμελλου..
Για το δεύτερο cd παιδιά είμαι κατευνθουσιασμένος.. Ένας λόγος είναι γιατί παίζω κι εγώ στην κιθάρα μου τα τραγούδια του με ένα διαφορετικό τρόπο - εντελώς ακουστικά - και μου άρεσε πάρα πολύ αυτή η προσέγγιση.. Ερμηνευτικά μπορεί να μην είναι και το κορυφαίο λαρύγγι που έχει περάσει από την Ελλάδα αλλά είναι εξαιρετικός στα κομμάτια του και με το τρόπο που τα ερμηνεύει.. Θα πώ κάτι που ίσως σας ξενίσει αλλά εγώ το είδα πολύ όμορφο.. Το "Κάπου νυχτώνει" του κορυφαίου Κουγιουμτζή και Νταλάρα το είπε υπέροχα σε μια εξίσου υπέροχη διασκευή.. Συνολικά το δεύτερο δισκάκι είναι όλα τα λεφτά..
