Γκρίζα τοπία
οι ίδιες ομίχλες
όλα τώρα τα βλέπω στα μάτια μου
Νωθή φιλία
διπλές ταρίφες
μένω και πάλι μονάχος στα βράδια μου
Μικρές εκρήξεις
ξεσπάνε μέσα μου
ρήγματα ανοίγουν, πληγώνουν τα νιάτα μου
Τί θες να κρύψεις
το νήμα έσπασε
τα ίδια νούμερα έχουν όλα τα ζάρια μου
Μια ζωή ψεύτικη
δάκρυ που καίει
ηφαίστειο είναι ο κόσμος μου
με λάβα που ρέει
θέλω να βρίσω
και να ξεσπάσω
το ηφαίστειο μέσα μου
θέλω ν'αδειάσω
Αν έχω δίκιο
ούτε με νοιάζει
ό,τι πονάει θα βγει από μέσα μου
ο πληγωμένος
που ξέρατε όλοι
θα πάψει να'ναι στη φωνή και το βλέμμα μου
Ψευδείς ελπίδες
σπασμένοι όρκοι
βούρκοι γεμάτοι με δοκίμια της σκέψης μου
Μαύρη είν' η νύχτα
μαύρη κι η μέρα
μαύρα τα σύννεφα που φέραν τη στέψη μου
