ΣΤΕΡΝΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ
Βάλε «Τελεία» Στην Ασχήμια Του Λόγου Σου
Πριν Σου «Σφηνώσουν» Κανένα Ξένο «Κόμμα»
Από Αριστερό Ή Δεξί Χέρι Αλλάζοντας Το Νόημα Σου.
Πριν Συμβιβαστείς Και Χάσεις Το Πραγματικό Σου Αντίλογο.
Πριν Γίνεις Ένας Ακόμη Θεατής Στην Αναπηρική Πολυθρόνα Σου
Χλευάζοντας Το Άπειρο Και Απολησμονήσεις.
Να Θυμάσαι : Τα «Ερωτηματικά» Πες Τα Από Μέσα Σου,
Εξάλλου Ποιος Θα Σου Απαντήσει;
Μικρέ Μου Ερασιτέχνη Μάθε Πως Οι «Τρεις Τελείες» Θέλουν Τέχνη,
Δεν Είναι Για Να Κρύβεις Ούτε Για Να Δειλιάζεις ,
Φώναξε ‘τες Δυνατά
Να Μην Φοβάσαι Όμως Να Θαυμάζεις,
Μην Ξεχάσεις Ποτέ Το «Θαυμαστικό».
Τότε Μόνο Θα Τονίζεις Και Τα Τοσοδούλικα Γράμματα Σου
Θα Γίνονται Κεφαλαία.
Στην Μικρή Φωτεινή Επιγραφή Σου Που Λέγεται Ζωή
Και Έχει Μπουχτίσει Τις Άχρηστες Σβηστές Σου,
Γράψε Την Στερνή Σου Πρόταση Και Σαν Να Είναι Μοναδική
Κρύψε Μέσα Της Την Γνώση Των Αιώνων,
Την Πιο Μικρή Σου Αλήθεια , Το Πιο Μεγάλο Παραμύθι Σου,
Τον Πιο Λάμπρο Σου Φόβο ,Το Θαυμάσιο Θαύμα Της Άγνοιας.
Μα Ύστερα Φύγε Και Ύστερα Σιώπα….
Ναι Οι Πραγματικές Ζωικές Στιγμές Δεν Περιγράφονται…
Τώρα Πια Έχω Καταλάβει…..
Τώρα Πια Θα Βρω Το Κουράγιο….
Τόλμησα Και Έγραψα, Τολμώ Και Να Σωπάσω.
Ναι Μικρέ Μου Ερασιτέχνη Άνθρωπε Μπορείς Να Γίνεις Καλλιτέχνης
Ίσως Τότε Να Μη Χαθεί Το Φως Ποτέ , Στην Μικρή Σου Φωτεινή Επιγραφή
Που Έχει Μπουχτίσει Με Άχρηστές Λέξεις…
ΜΗΝ ΦΟΒΑΣΑΙ ΑΣ ΓΙΝΕΙ ΕΤΣΙ
ΚΑΙ ΤΑ ΓΡΑΠΤΑ ΜΟΥ ΤΙ ΤΑ ΚΟΙΤΑΖΕΙΣ;
ΑΝ ΘΕΣ ΝΑ ΠΑΨΩ ΝΑ ΞΕΓΕΛΙΕΜΑΙ,
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΨΕΙΣ ΝΑ ΜΕ ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ.
ΑΝ ΘΕΣ ΝΑ ΠΑΨΕΙΣ ΝΑ ΠΡΟΣΠΟΙΕΙΣΑΙ
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ ΝΑ ΩΡΙΜΑΣΕΙΣ,
ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ΓΙΑ ΑΛΟΓΟ ΤΟ ΘΑΥΜΑ
ΚΑΙ ΟΠΟΥ ΑΓΑΠΑΣ ΝΑ ΤΟ ΚΑΛΠΑΣΕΙΣ.
ΣΤΑΜΑΤΑ ΣΟΥ ΛΕΩ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ …
ΜΗΝ ΜΕ ΚΟΥΡΑΖΕΙΣ ΜΗΝ ΜΕ ΚΟΥΡΑΖΕΙΣ…
