Σαν μαριονέτα εκείνοι σε κινούν
σε δρόμους αέρινα χαραγμένους.
Κάποιοι δυνατά σε χειροκροτούν,
Υποκλίσου και στους πουλημένους.!!!
``Δεν είμαστε αθάνατοι ξέρεις…
Μη μιλάς γιατί η ζωή είναι μικρή.
Τι κιαν κάποιος κάπου υποφέρει;
Στα χνάρια μας δεν κρέμονται θεοί``
Δάκρυσε νύχτα με τις σκέψεις του.
Να δεις που παίζει θέατρο πάλι!
Τι κιαν αλλάξει κάποιες λέξεις του,
η ζωή του αλλάζεται με άλλη;
``Ό,τι και να μου πεις δεν μ’αγγίζει.
Κλείνω τα αυτιά και δεν ακούω πια.
Η ζωή είναι ρόδα που γυρίζει,
για το τίποτα θα φυλάς σκοπιά.``
Κάλιο τις πύλες Ματαιότητας
να τις προστατεύω από εχθρούς,
παρά του κόσμου την οντότητα,
να την έχεις εσύ που δεν ακούς.!!!
