Αδικα σκοτωνονται
τα παιδια στο δρομο
τρεχουν με ενα διαολο
μας γεμιζουν πονο
Κι οταν πια κοπει
το νημα της ζωης τους
λιωνει,σπαει,κοβεται
η κλειδαρια της ψυχης τους
Κι ενας αγγελος ερχεται
τα παιρνει μακρια μας
ομως εμεις τα νιωθουμε
ζεστα,γλυκα,σιμα μας
Σαν φτασει τοτε ο Αγγελος
στον Αγιο Εκεινο τοπο
μια γλυκεια υποδοχη
μ' εναν ουρανιο τροπο
Και ο Παντοδυναμος
τα δεχεται κοντα Του
μα,καθε φορα που τα μετρα
σφιγγεται η καρδια Του
Αδικα σκοτωνονται
τα παιδια στο δρομο
τρεχουν με εναν διαολο
μας γεμιζουν πονο
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΝΟΝΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ
