Εδω και δυο τρια χρονια που το έχω, δεν μπορω να πω ότι βαριέμαι να το ακούσω.
Έχει όντως πάρα πολύ καλές συνεργασίες. Ο Μιλτιάδης Παπαστάμου είναι η πιο εντυοωσιακή ελληνική συνεργασία (κατ’εμέ) όπου δίνει ρέστα πχ στο Angel's Dance B. Το δισκάκι είναι ωραίο, ατμοσφαιρικό,έχει δυο κομματια μονο κλασσική κιθάρα, περνάει από διάφορα είδη, σε καλεί είτε να groovaρεις μαζί του ή ναμελαγχολήσεις μαζί του. Δεν είναι και ιδιοφυές αλλά έχει πολύ καλές με προσωπική αγαπημένη το Trapped Under Darkness που έχει μια κλασσικη εισαγωγή-αυτοσχεδιασμό με κύκλο από πέμπτες με ηλεκτρική κιθάρα (σε blues φαση) έτσι όπως το χε ηχογραφησει σε δωματιο ξενοδοχείου πριν πολλά χρόνια... Και από πάνω, μετα από αυτά τα χρόνια, μπήκε πιανάκι ...μετά τύμπανα και έγινε μια ψιλοGary Moore μπαλάντα χωρίς στίχους, αλλά με γυναικεία φωνητικά.
Όμορφη δουλειά ομολογουμένως..
