Αποστολέας Θέμα: Η άμαξα  (Αναγνώστηκε 1980 φορές)

0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.

Αποσυνδεδεμένος sirius

  • Επισκέπτης
  • **
  • Μηνύματα: 25
  • Φύλο: Άντρας
    • Προφίλ
Η άμαξα
« στις: 07/12/05, 22:58 »
Η άμαξα

Μια άμαξα μου κίνησε την περιέργεια
ήτανε χρυσή με ρόδα ζαφειρένια
κι αν  ήτανε λαμπρή εγώ την έβλεπα 'χυρένια.

στα δωμάτια της πλούσιοι ευγενικοί
πίνανε κρασί χορεύαν και γελούσαν
σε πόλη φτωχική ξημερώματα γυρνούσαν.

για λίγο το μυαλό τους ζούλεψε
μα μες τη κρύα σιγαλιά
εν' άλογο μου 'γνεψέ και πήγα πιο κοντά.

νεαρέ μου 'πε μην σκιάζεσαι
και βρες καμιά δουλειά
εγώ σαράντα χρόνια κάλπαζα την αμαξοτροχιά.

με καμουτσίκι με ετάιζαν
για να σέρνω τα όνειρα τους
τόσο τους στοιχίζανε όσο η άμαξα τους.


(ήτανε χαράματα καλοκαίρι στο φανάρι δίπλα μια φεράρι...)

Αποσυνδεδεμένος Twix

  • Παλιός
  • ****
  • Μηνύματα: 418
  • Φύλο: Γυναίκα
    • Προφίλ
    • Τα μουρμουρισματα της καρδιας μου
Απ: Η άμαξα
« Απάντηση #1 στις: 08/12/05, 16:10 »
αυτό μου άρεσε πολύ περισσότερο απο το "χθες και αει" ( πάντα προσωπική μου άποψη.... )

 μ' άρεσε πολύ η εικόνα του αλόγου που έγνεψε και σου μίλησε...... καταπληκτική!!!!!
Ήξερες να δίνεσαι,αγάπη μου. Δινόσουνα ολάκερη και δεν κράταγες για τον εαυτό σου παρά μόνο την έγνοια αν έχεις ολάκερη δοθεί.   (ΤΛ)