Καράβι είναι η ζωή μου…
Τρικυμία στ’ ανοιχτά…
Κι είναι αέρας η φωνή μου.
Τα βουνά παρακαλά…
…’Ετσι πάει το σκαρί μου
Με πυξίδα την καρδιά…
Γλάροι ολόλευκοι από πάνω
Τα όνειρά μου τα τρελλά…
Κι όλο έρχεται και φεύγει
Και βουλιάζει η στεριά που φέγγει
Μακριά…
Κι η ψυχούλα μένει μόνη,
Μια βαρκούλα, πάει χωρίς τιμόνι
Στα βαθειά….
