"... Κάτι δεν μαφηνει να ησυχάσω
πίσω με πηγαίνει πιο παλιά
σε νύχτες που φοβάμαι να ξεχάσω
σε σκέψεις που γεννάει η μοναξιά..."
"... Μονάχος σε μια θάλασσα που αδειάζει
κι εγώ παγιδευμένος και δειλός
σαν νύχτα που δεν πρόλαβε να έρθει
γιατί ερωτεύτηκε τρελά το φως..."
ΥΓ.
Αφιερωμενο στην κοπελα μου ,
που δεν το ξερει ακομα
οτι ειναι κοπελα μου
Έλα μωρέ κι εσύ , μη γράφεις τέτοια .
Σκέψου να αρχίζαμε να γράφουμε τέτοια όλοι .
Και βέβαια κατάλαβες ότι αστειεύομαι εδώ .
Όμορφα έγραψες , αληθινά , κι εδώ δεν αστειεύομαι διόλου

Η αφιέρωσή σου όλα τα λεφτά !!!
< Μουράτης ? Από Καβάλα ? >
Και αχ , αυτές όλες οι γυναίκες που ποτέ δεν καταλαβαίνουν
το πότε ήδη έγιναν κοπέλλες κάποιου
και όλο ψάχνονται να γίνουν κοπέλλες κάποιου άλλου .
Τι σύγχιση μεγάλη και αυτή .
Σωστά ?