Τ'άστρα απόψε πήραν μορφή..
Σαν ένα στόμα σχηματίστηκε, που θέλει κάτι να μου πει...
Σαν κοίταζα ψηλά στην ξαστεριά
Ν'ακούσω μια λέξη πάσχιζα, να ψυθιρίσει μοναχά..
Καθισμένη γονατιστή κοίταζα
Τα σχήματα εκεί πάνω, και τις λέξεις επιζήταγα..
Μια μουσική κάπου δίπλα αντηχούσε
Το φεγγάρι σα να σάλευε, τ'αστερια προσπερνουσε..
Κι εγω σαν σ'όνειρο γλυκό, κανείς μη με ξυπνούσε!...
Ποιο να ναι αυτό το μαγικό κλειδί,
Να πείσω τον κατάμαυρο ουρανό αυτή τη λέξη να μου πει..
Αλίμονο αντάλαγμα αν ζητήσει,
Τα πιο μεγάλα ψέματα σαν πω, μέχρι τον ήλιο ν'αναστήσει..
Φωτιά στην καρδιά μου κι αν ανάψω,
Απόφαση πήρα, ό,τι έχω να του τάξω...
Κάποιος απόψε να με λυπηθεί..
Σιωπηρός σαν μένει εκεί, ποτέ μου δε θα μάθω
τη λέξη που χει να μου πει...
