Εσβησα τα όνειρα
με το άσπρο χιόνι
δίπλα σου ξαγρύπνησα
γιά να κοιμηθείς'
άπλωσα τα δάκρυα
σε λευκό σεντόνι
τον καϋμό μου σούστρωσα
γιά να σκεπαστείς'
σαν σπουργίτι έμεινα
στη ζωή μου μόνη
κάρφωσα τη σκέψη μου
να μην ξεχαστείς.
Στους αιθέρες μη χαθείς
ούτε και στους ουρανούς
τους παραμυθένιους
θ' ανταμώσουμε νωρίς
μέσ' στους κήπους κρίνε μου
τους παραδεισένιους.
