Είναι βραδιές που ξεφυλλίζω αναμνήσεις,
και στον καθρέφτη γράφω λέξεις που μου λες,
“ αγάπη μου για πάντα να θυμάσαι,
διπλά σου θα ‘μαι εγώ για όσο εσύ το θες ”.
Είναι χαράματα τον ήλιο όταν προσμένω,
και κάνω πρόβα ένα δικό μας πρωινό,
“ καρδούλα μου φοβήθηκα μην φύγεις,
και ξύπνησα για να μου πεις το σ’ αγαπώ”.
Είναι βραδιές είναι στιγμές που δεν αντέχω,
και τρέμω ψάχνοντας δικά σου σ’ αγαπώ,
είναι χαράματα που πάντα σε θυμίζουν,
μ’ ένα δικό σου, καλημέρα σ’ αγαπώ.
Είναι βραδιές που ξεφυλλίζω αναμνήσεις,
και στον καθρέφτη γράφω λέξεις που μου λες,
“ αγάπη μου λυπάμαι μα θα φύγω,
τίποτα πια δεν είναι όπως και χθες”.
Είναι χαράματα τον ήλιο όταν προσμένω,
και κάνω πρόβα τον δικό μας χωρισμό,
“ αφού το θέλεις στο καλό δεν σε κρατάω,
μα να θυμάσαι πάντα πως θα σ’ αγαπώ”.
Είναι βραδιές είναι στιγμές που δεν αντέχω,
και τρέμω ψάχνοντας δικά σου σ’ αγαπώ,
είναι χαράματα που πάντα θα θυμίζουν,
πως η αγάπη δεν κρατάει πολύ καιρό.
