Σ΄ ένα σπιρτόκουτο, χωράν τα σ΄ αγαπώ μου
Κι αυτό με τη σειρά του, μες στο χέρι
Ψάχνει να βρεί, να φυλαχτεί, λημέρι
Μα εγώ τα καίω, σ΄ έναν αναστεναγμό μου
Βγάζουν μια φλόγα, μα και μια μικρή φωνή
Το τελευταίο το στερνό, λένε αντίο
Κι όταν μαζί τ΄ ανάβω, δύο – δύο
Κάρβουνα μάτια με κοιτάζουν, μια στιγμή
Φλόγα, κάρβουνο, στάχτη
Στιγμές, ζωή, προσμονή
Κλωστές, στροφές, αδράχτι
Ξύλο, ερημιά, φυγή
Σ΄ ένα αδράχτι, παίρνουν οι έρωτες στροφές
Πάνω στο πόδι, κάποιας σύμπτωσης γυρνάνε
Κι ώσπου να γίνουνε λεπτές κλωστές, γερνάνε
Με παραμύθια και με ρήσεις λαϊκές
Με πλατανόξυλο έχω φτιάξει μια ανέμη
Τις ιστορίες τις παλιές μου, της χαρίζω
Σ΄ ένα κουβάρι τα όνειρά μου στροβιλίζω
Και στο φευγιό μου, μόνο νύχτα και ανέμοι
Φλόγα, κάρβουνο, στάχτη
Στιγμές, ζωή, προσμονή
Κλωστές, στροφές, αδράχτι
Ξύλο, ερημιά, φυγή
