Πικρή αυγή και πάλι ξηερώνει
Πικρή σιωπή ο τόπος ξεχυλλίζει..
Μαύρα σύννεφα ο ήλιος ανταμώνει
Κι η βροχή χωρίς σταματημό πανηγυρίζει..
Τη φυγή μοιάζουν όλα να πενθούνε
Χλωμά τοπία, θλιμμένα πρωινά..
Όμορφες μέρες ζητούν να ξαναρθούνε
Με ήσυχες μουσικές τα δειλινά..
Τρομαγμένες ματιές συναντώ..
Κάθε μέρα πληθαίνουν φοβάμαι..
Τραγούδια μόνη μου πια τραγουδώ
Να με νανουρίζουν γλυκά όταν κοιμάμαι..
Και τότε στον ύπνο μου θα ταξιδεύω
Γκρίζες μορφές θα προσπερνώ..
Θλιμμένα πρωινά θα παγιδεύω..
Σε τοπία χλωμά δε θα ξαναχαθώ
Τον ήλιο και πάλι να δω, θα παλεύω...
