Έχω αλήτικο μυαλό,
και όλο δραπετεύει,
σαν άνεμος παντού γυρνά,
κι όλα τ’ ανακατεύει.
Βαρδάρης τρέχω σε στενά,
στα κάστρα πάνω αράζω,
μα μόλις λίγο βαρεθώ,
τον δρόμο μου αλλάζω.
Τώρα που είμαι εγώ εδώ,
άνεμος στα μαλλιά σου,
κλέψε την αύρα της καρδιάς,
να γίνει η χαρά σου,
τώρα που φύσηξε η καρδιά,
αγάπης μελτεμάκι,
νιώσε με μες στα στήθη σου,
αυτό θα πει αγάπη.
Μυαλό αλήτικο εγώ,
που όλο δραπετεύει,
άνεμος μες στην θάλασσα,
βαρκούλες να παιδεύει.
Βαρδάρης κύμα με φιλιά,
και σε λιμάνια αράζω,
μα μόλις λίγο βαρεθώ,
ωκεανό αλλάζω.
