Πολύ καλό soundtrack, στο γνώριμο ύφος του Αγγελάκα και με την τόσο πρωτότυπη ενορχήστρωση στο ομώνυμο που ενώνει τις γραμμές της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής με την απόγνωση, τη θλίψη και την ειρωνεία της ροκ μέσω του ίδιου.
Όσο για την ταινία, εμένα προσωπικά μου άρεσε, χωρίς να πραγματεύεται κάτι το ιδιαίτερο, αλλά δείχνει στον κόσμο τον κάτι που δε φαίνεται και μια πικρή αλήθεια, πως όταν δεν έχεις τίποτα να χάσεις δε σε νοιάζει να αρπάξει ςό,τι μπορείς από τους άλλους. Έχει και κάποιες στιγμές που αφήνει να εννοηθούν πολλά πράγματα για τη ζωή του "άντρα".