ΤΟ ΠΙΟ ΒΑΡΥ ΖΕΪΜΠΕΚΙΚΟ
Με πλήγωσες αγάπη μου να ζω μ’ άφησες μόνο
το πιο βαρύ ζεϊμπέκικο σου το αφιερώνω
Κερασμένα τα ποτά κερασμένη κι η ζωή
η άρνησή σου ήτανε μαχαίρι στη πληγή
Απόψε θέλω ν’ αφεθώ χωρίς ντροπή να κλάψω
να χορέψω ζειμπεκιά και όλα να τα κάψω
απόψε θέλω ν’ αφεθώ στον ουρανό να φτάσω
να πω στις νότες προσευχή για να σε ξεπεράσω
Το πιο βαρύ ζεϊμπέκικο εσένα μου θυμίζει
το ‘χω για παρηγοριά μα πίσω με γυρίζει
Τις φλόγες που μου άναψες με το ποτό θα σβήσω
θα χορέψω μια στροφή βρε μπας και σε λησμονήσω
Απόψε θέλω ν’ αφεθώ χωρίς ντροπή να κλάψω
να χορέψω ζειμπεκιά και όλα να τα κάψω
απόψε θέλω ν’ αφεθώ στον ουρανό να φτάσω
να πω στις νότες προσευχή για να σε ξεπεράσω
