Ήρθες εχθές σαν όνειρο
στον ύπνο μου νοσταλγικά
σε μια στιγμή, σε μια πνοή
μου ‘φερες όνειρα γλυκά.
Ήρθες εχθές σαν όνειρο
γλυκιά ψιθύρου ανάσα.
Κλειδί χρυσό ξεκλείδωσες
της λογικής τα κάστρα.
Πάρε με σ’ ένα όνειρο παράλογο
κι ότι δεν μπόρεσα, τ’ αφήνω πίσω.
Κράτησε της ζωής μου το άλογο
Φίλα με εδώ, γλυκά να ξεψυχήσω.
Ήρθες εχθές σαν όνειρο
αγάλλιασε η ψυχή μου
Ξύπνησες μνήμες της σιωπής
που έκρυβε η ζωή μου.
Ήρθες εχθές σαν όνειρο,
σαν φως, σαν καταιγίδα.
Λυπήθηκαν τα όνειρα
που έγιναν παγίδα.
