Περίπατος από την Ακρόπολη στην Αγία Σοφία
Το φύλλωμα νομίζω,
μου γνέφει πράσινο.
Καθώς οι σκιές ντύνονται πέτρινες
νιώθω να κρέμονται μαρμάρινες ρίζες
από τα δάχτυλα.
Όσο βαθιά και να αναπνέω
αυτή η μυρωδιά ιωδίου
μου προκαλεί δίψα και λύσσα ταυτόχρονα.
Χιλιάδες μέτρα με χρονολογούν
στο χάρτη κουκίδα.
Τα βήματα σέρνουν
την διάθεση απ'τα μαλλιά.
Το βλέμμα στάζει δηλητιριώδες μέλι.
Ίχνη νάρκες.
Η Πνύκα με καταγγέλλει αδιάφορο
απ'το χρόνο εξόριστος επίσης.
Το μόνο που μένει,
λιωμένο κερί σε σύριγγα
να τρυπηθώ.
Θρησκόληπτος
να κείτομαι στην πίστη.
Από την ποιητική συλλογή "Ονειροβάτες"
Πρώτη έκδοση Αθήνα 2006.
Γ.Κ.
