Παιδιά, νομίζω πως παρεξηγήσατε τα λεγόμενα μου. Όταν λέω δεν με επηρρεάζουν, εννοώ δεν επηρρεάζουν ούτε το ντύσιμο, ούτε τον τρόπο ομιλίας μου. Ντύνομαι όπως επιλέγω να ντυθώ.
Θα συμφωνήσω ως έναν βαθμό με τον Morpheus που είπε ότι ο τρόπος ζωής επηρεάζει την μουσική προτίμηση.
Όπως είπα, μια μουσική μπορεί να με κάνει να σκεφτώ κάτι, και αν μου ταιριάζει η σκέψη της, σαν κοινωνικό ον που είμαι, μπορεί και να υιοθετήσω κάποια στοιχεία της. Αλλά αν είμαι διάφωνος ή αν δε μου ταιριάζει, τότε απλά το αποκλείω.
Η μουσική, για μένα, δεν είναι τρόπος ζωής. Είναι ένα μέρος της. Ασχολούμαι με την τέχνη στο σύνολό της, οπότε κι η μουσική είναι μέρος της.
Αν θέλετε να ακολουθείτε έναν μουσικό τρόπο ζωής, δε θα σας σταματήσω, αλήμονο.
Αλλά εγώ δεν μπαίνω σ'αυτό το τριπάκι... Δε θέλω να υποστηρίξω ότι είμαι 'ανοιχτόμυαλος', ή λοιπές αηδείες. Δεν ακούω τα πάντα. Μόνο αυτά που με εκφράζουν (και μόνο αυτά). Οπότε μπορεί να είμαι και πιο στενόμυαλος από όποιονδήποτε εδώ μέσα, αλλά δεν εηρεάζομαι απ'αυτό που ακούω στην καθημερινή μου ζωή. Στην σκέψη ίσως, αλλά σας είπα ποια είναι τα κριτήριά μου.