Χτύποι του λεπτού

[arismanouras]

Κι αν των ανθρώπων η αγάπη μετριέται σε στιγμές
πόσα ρολόγια στη ζωή έχουν χαλάσει
Στους δείκτες τους ταξίδεψε του φεγγαριού η χάση
Πάνω στους χτύπους σάλπαρε για του όρμου τις ρωγμές

Σε πόσες λεύκες έχουν γράψει "σ' αγαπώ"
δάκρυα που στέγνωσαν και τώρα πια μισιούνται
Χέρια πιαστήκανε σφιχτά μα τώρα λησμονιούνται
Και έχει μείνει η αφή πάνω στου χρόνου τη γραφή
Την βλέπουν και λυπούνται

Ψυχή μου χόρεψε πάνω στις στάχτες σου και πέτα
Κι αν μες στο λίκνισμα γυρίσεις να με δεις
Έχω βραδιάσει δεν σε ξέρω μα μου λείπεις
Κι ας είναι ο πόνος μου ο χτύπος μιας στιγμής

Από την επερχόμενη ποιητική συλλογή μου με τίτλο "Τα Κονσέρτα Των Ψυχών"

[feggarenia]

πολυ ομορφοι στιχοι! βγαζουν συναισθημα! με συγκινησε ιδιαιτερα!!!!

[arismanouras]

Σ' ευχαριστώ πολύ. Ας πούμε ότι είναι μια ανάσα ελπίδας (κυρίως η τελευταία στροφή) για όσα συμβαίνουν σε μια σχέση. Γράφτηκε σε πολύ πονεμένες περιόδους κάτι που φαίνεται άλλωστε. Η σχέση είναι πάντα ένα παραμύθι με όμορφη ροή και λυπημένο τέλος. Το αντίθετο δηλαδή από τα κανονικά παραμύθια. Η γκόμενα ήθελε το μαύρο άλογο αντί για τον λευκό ιππότη. Πιόνι αντί για βασιλιά και έναν τρελό αντί για τον πύργο της. Ένα παιχνίδι σκάκι που έχασε. Η βασίλισσα έχει όλη την ελευθερία στις κινήσεις της και τη μεγαλύτερη αξία απ' τα κομμάτια. Ο βασιλιάς όμως είναι ο στόχος. Κι αυτός ο στόχος δεν επετεύχθει...
Σ' ευχαριστώ. Αν είναι κάτι που σε συγκίνησε με τιμάει και άξιζε τον κόπο όσα σύννεφα κι αν σκέπασαν τα μάτια, όσα δάκρυα κι αν έβρεξαν το χαρτί

[ΡΕΑ]

Το ποίημά σου αγγίζει όποιον έχει ζήσει μια παρόμοια εμπειρία σαν αυτή που περιγράφεις.  Μπορεί να είναι λυπημένο, είναι όμως αληθινό και πολύ όμορφο.  Άντε, με το καλό να βγάλεις και την συλλογή!