Όνειρα... Εφιάλτες. Ελπίδες... Αλυσίδες.
Φώς... Σκοτάδι. Αστέρια... Ομίχλη.
Όχι δεν είναι αλήθεια, δεν μπορούν να μου κόβουν τα φτερά...
Είμαι πουλί. Τί θα κάνω??
Αφήστε με να πετάξω... να αγγίξω τ' αστέρια,
να με λούσει το φώς... να αγγαλιαστώ με τα όνειρά μου,
να φιλήσω γλυκά τις ελπίδες μου.
Αφήστε με... δεν μπορείτε, δεν έχετε το δικαίωμα.
Απο ποιόν το πήρατε? δώστε το πίσω αμέσως...
για να μπορέσω να πετάξω ξανά...ξανά...
Αφήστε με... τα δάκρυά μου έχουν δηλητήριο,
μείνετε μακρυά. Πάρτε τα όνειρά μου,
δεν τα θέλω πιά. Όχι, δεν τα θέλω.
Όχι πιά... Εφιάλτες... Αλυσίδες...