Ειπα δυο λεξεις στο χαρτι
για εσενα μοναχα να γραψω,
γλυκε μου ερωτα εσυ
ποσο φοβοσουν σε ρωταω
Αναμεσα σ' ενα σκοινι
κουνας και εγω μονο κραταω,
ωσπου να δεις ηταν κλωστη
την εσπασα και προχωραω
Θυμαμαι καθε σου στιγμη
και μοναχα χαμογελαω,
αναρωτιεμαι τι θα πει
η μοιρα που της ξεγλιστραω
Ησουν μορφη αγγελικη
ενιωσα λιγο να πεταω,
κρυβοντας καθε μου πληγη
εμαθα λιγο να ξεσκαω
Η ωρα πιο μοναδικη
αληθεια λεω δεν ζηταω,
ξεσφιγγω λιγο το λουρι
και απ 'τα χερια μου πεταω
Τα ματια σου τοσο πολυ
μες την καρδια μου τα φυλαω,
η φλογα εκεινη μοναχη
μ'εκανε να παραμιλαω
Η λαμψη σου να ξεχαστει
το αρωμα σου που μεθαω,
θα πρεπει η ανατολη
να ζηλεψε που σε κοιταω
Η διαυγεια σου καθαρη
σαν τα νερα να προσπερναω,
ετουτη ηταν μια φυλακη
και χειροπεδες πια φοραω
Περασαν ποσοι ουρανοι
ολο αστερια πια μετραω,
οταν ο πονος με διαβει
μεσα σ' αυτα σ' αναζηταω
Ητανε ομορφοι καιροι
ηξερες πια 'γω τι ζηταω,
το δειλινο και την αυγη
αλλο να μην χασομεραω
Ειναι φορες που η ζωη
μου λεει πισω μην κοιταω,
ευχομαι να 'ναι αληθινη
να' σαι καλα μονο ζηταω
Κλεινω σε μια επιστολη
αυτα που αποχαιρεταω,
στις αναμνησεις η ψυχη
προσθεσαι ενα σ' αγαπαω.
