Οι άλλοι τον κοιτούσαν τρελό.
Δεν του μιλούσε κανένας ποτέ
και τα βράδια
μετρούσαν με φρίκη τους δαίμονες
που πηδούσαν απελπισμένοι απ τα παράθυρα
του μικρού του σπιτιού...
(Αλήθεια , πως αλλιώς να γλιτώσει κανείς απο ένα τέτοιο παράξενο ,
ανυπόφορο τέρας?)
Μα μέσα εκεί .
σε ένα δωμάτιο γεμάτο λιβάδια
καθόταν αυτός ξεκαρδισμένος στα γέλια
σφυρίζοντας
έναν σκοπό πονηρό και αστείο.
Καθόταν μέσα χαρούμενος,
μ έναν αστείο σκοπό.
Μαγικό.
