Όμως εδώ σε αυτή τη "στήλη" του κιθάρα ,διάφορα απλά ,καθημερινά παιδιά και όχι ώριμοι και ολοκληρωμένοι ποιητές,εκφράζουνε τον εαυτό τους και το μοιράζονται μαζί μας.
Ειιι!!!! Ας κρατηθούμε λίγο στο ύψος μας Μάκη. Δεν θα δώσουμε τώρα λαβή να μας πατήσουνε! Και ώριμοι, και ολοκληρωμένοι.
Αν και το ποιημα του 'νικου' πραγματικα δε μου αρεσε(κυριως γιατι ηταν δυσνοητο και δεν βγαζει κανενα απολυτως νοημα για μενα ακομη κι αν τη τρεξω τη φαντασια, αν και ειπαμε αυτο υποκειμενικο αρα σεβαστο) παρατηρησα οτι ολα τα σχολια ειναι θετικα απο κατω με ενδειξεις αγαπης, εκστασης και παχατουριδισμου(απ το αμαν χεχε) Σεβομαι την αποψη σου και ισως δεν του αξιζε ν αναφερθω ετσι πανω στη κριτικη μου. Αλλα σαν ανθρωπος(τελευταια που τσεκαρα ανθρωπος ημουν ακομα) εχω δικαιωμα ν αγανακτω με κατι που δεν ειναι καλο αλλα αντιμετωπιζεται σαν αριστουργημα για λογους μη καλα εξηγησιμους(Douglas adams μου μυριζει). Το να παρω τα λογια μου πισω δεν ειναι κατι που συνιθιζω και εντουτις δεν θα το κανω. (εχω κι εγω τις αδυναμιες μου). Ομως στο ονομα του κα8ε τι που ειναι ιερο. Αν ο ερασιτεχνισμος ειναι τετοιας μορφης τοτε κατι παει στραβα στο τροπο που οι ανθρωποι αντιλαμβανονται τον ορο ποιηση.
Όσο κι αν προσπάθησα δεν κατάφερα να καταλάβω τι θέλεις να πεις στο κείμενο που παραθέτω. Θα μπορούσες να το εξηγήσεις με απλά λογάκια, μικρές φράσεις, βάζοντας το υποκείμενο στην σωστή του θέση? Καλά να μην μπορούμε καταλάβουμε ένα ποίημα, αλλά και ένα πεζό πάει πολύ....
Εν τω μεταξύ δύσκολη λέξη ονομάζεται αυτή που δεν έχεις συναντήσει και δεν χρησιμοποιείς. Αν ανάφερα την λέξη "συμπαρωμαρτούντων" ελάχιστοι θα γνώριζαν την σημασία της. Μιας λέξης που χρησιμοποιώ σε καθημερινή βάση. Δεν υπάρχουν δύσκολες λέξεις, μόνο άγνωστες. Δύσκολα νοήματα υπάρχουν αλλά αυτό δεν έχει να κάνει με την ποιότητα των λέξεων που χρησιμοποιεί κανείς. Για να δώσω ένα παράδειγμα θα πω το πιο δυσνόητο πράγμα με τις πιο απλές λέξεις:
"Ανέβηκα στην πιπεριά
να κόψω τ' αχαμνά σου
μα το πηγάδι ήταν βαθύ
και έχασα το πλοίο"
Μετά από αυτήν την δριμία κριτική που σου άσκησα σε περιμένω να με κράξεις και σε δικούς μου στίχους, όταν σου επιτραπεί η πρόσβαση από τον Βραζίλη, διότι έχω παρατηρήσει ότι το κράξιμα αυξάνει την αναγνωσιμότητα.
Μην με ξεχάσεις έτσι?
