Όντως κρίμα

.. Οι καλοί Stratovarius (για εμένα μέχρι και το Destiny) συμβάδισαν μουσικά με την εφηβεία μου και οι δίσκοι τους είναι γεμάτοι αναμνήσεις.. Επιπλέον εκείνη την περίοδο, στα μάτια μου, οι Stratovarius ήταν ίσως η πιο τεχνική μπάντα (κάτι σαν τους Theater της εποχής).. Τι να πει κανείς για τον Tolkki! Για τον Johansson (οι session δουλειές του τα λένε όλα).. O Jari, καταπληκτικός μπασίστας όπως και ο Jorn (πολύ εντυπωσιακός drummer).. Και φυσικά ο μικρός Timo με τις απίστευτες ψιλές στο Φα#.. Βέβαια μετά, κάπου έχασα τα ίχνη τους, γιατί η μουσική τους είχε αρχίσει κάπου να με κουράζει, αλλά το Episode, δεν ξέρω πως γίνεται, αλλά ακόμα και τώρα, πάντα βρίσκει το δρόμο προς το cd player μου

..
"Why don't we just dare?
'Cause after all remains...Eternity..."