Πολυ ωραια περιγραφεις το ξεκινημα,την εμπειρια,καιτο τελικο πεσιμο του θυματος (γιατι περι αυτου προκειται).ακριβως ετσι γινεται..ομως υπαρχουν και αυτοι που ξεφευγουν..ισως οχι αλωβητοι,παντως ξεφευγουν.και αυτους πρεπει να φερνουμε μπροστα σαν παραδειγματα οτι "αυτος που πραγματικα θελει να ξεφυγει,εχει την δυναμη να το κανει".ισως ειναι ενα μικρο ποσοστο,αλλα υπαρχει..αν εμεις που ειμαστε καθαροι βλεπουμε σαν μονοδρομο νασυνεχισουν και να πεθανουν,τοτε αυτοι,μεσα στη θολουρα του μυαλου τους εχουν προδιαγραψει τη μοιρα τους..
ΥΓ.ειμαι ισως αντιδραστικος, δεν θελω να το βλεπω μοιρολατρικα,και οτι δεν υπαρχει λυση.
