Αυτό που θες, πάψε να κρύβεις
και μη το λερώνεις άλλο με ενοχές…
Κόντρα στο χθες, γαντζώσου στ’ όνειρο
να λυτρωθείς απ’ τις αναστολές.
Τα «όχι» και τα «δεν» ,
σε αφήνουν στο πουθενά…
χαμένο ναυαγό
που μένει χωρίς στεριά…
Αυτό που θες, άστο ν΄ ανθίσει
και μη το πνίγεις σε ψεύτικες χαρές.
Σα θησαυρό, προστάτεψέ το
απ’ αυταπάτες κι αλλότριες φωνές.
Σε άδειες ηδονές,
μην παρασύρεσαι…
Στου χρόνου τη φθορά,
λεία μη γίνεσαι…
