Με κύρος άδολο
θα κυνηγήσουμε τα όνειρα του χτες
νυχτιάς παράβολο
πριν συμπληρώσεις , άσε θύρες ανοιχτές
με λύχνων άναμμα
πετροβολήσαμε σκοτάδια σε άλλη γη
κι ως να ‘ρθει χάραμα
είχαμε ρίξει πάλι αλάτι στην πληγή
Πάντα σε ανήθικες νυχτιές νωρίς χανόσουν
να ζευγαρώσεις μ’ έναν τρόπο μυθικό
κι όσο να βγάλουν το πουγκί να σε πληρώσουν
άλλο πελάτη είχες βρει ιδανικό
Τα κάστρα που άλωσα
θα στραφταλίσουνε με φλόγα από κερί
με νύχτες μάλωσα
για τα φεγγάρια που σου κρύβαν οι καιροί
μα αφού δεν μόνιασες
με τα αγαπώ , και των φιλιών μου την γραμμή
με καταχώνιασες
σε άλλο κελί, να σμίγω με άβολο κορμί
Πάντα σε ανήθικες νυχτιές νωρίς χανόσουν
να ζευγαρώσεις μ’ έναν τρόπο μυθικό
κι όσο να βγάλουν το πουγκί να σε πληρώσουν
άλλο πελάτη είχες βρει ιδανικό
Κι ενώ πολέμησα
να την κερδίσουμε την νύχτα του γιαλού
φιλιά ξανέμισα
όταν μου είπανε πως σε είδανε κι αλλού
κι ενώ δεν όρισα
μέρες χαράς σαν γίναν τα όνειρα καυτά
σε παραχώρησα
σε ξένα χέρια να ματώσουνε κι αυτά.
Πάντα σε ανήθικες νυχτιές νωρίς χανόσουν
να ζευγαρώσεις μ’ έναν τρόπο μυθικό
κι όσο να βγάλουν το πουγκί να σε πληρώσουν
άλλο πελάτη είχες βρει ιδανικό
17.03.09
