Το τελευταίο ζεϊμπέκικο.
Στήσαν τα θεριά παγίδες,
βάλαν δόκανα,
με όπιο και με χασίσι
κι άλλα βότανα.
Τάξαν στ΄άμοιρα παιδιά μας
το παράδεισο,
γιόμισανε οι πλατείες
αργό θάνατο.
#
Έμποροι και σαλτιμπάγκοι
μας τη φτιάξανε,
μα κανένανε ως τώρα
δεν δικάσανε.
Κάποιοι τους κρατούσαν τσίλιες
και σωπάσανε
και τ΄αμύθητα τους πλούτη
τα μοιράσανε.
#
Όλα γίνανε στο έτσι
και πλουτήσανε
και του θάνατου τα κέρδη
τα επενδύσανε.
#
Στήσαν πάνω μας παγίδες,
βάλαν δόκανα,
με όπιο και με χασίσι
κι άλλα βότανα.
Το παράδεισο του ψεύδους
μας ετάξανε,
μεταξύ αυτών κι εμένα
με ρημάξανε.
#
Το ζεϊμπέκιο του πόνου
γι΄άλλους χόρεψα,
μα στις κλίνες της Ιθάκης
δεν εχώρεσα.
#
Όλα γίνανε στο έτσι
και με κάψανε,
τώρα ποιός να με γλυτώσει
που με θάψανε.
© Copyright, Ilianthos
